‘Wij vinden het fijn als u één onverpakte losse gekleurde bloem meeneemt.’ Zo staat het op zijn rouwkaart. Wanneer ik de familie spreek, blijkt dat zowel de dochter als de schoondochter bloemist zijn. Zij hebben een hoge standaard wat betreft de uitvoering van een boeket. Ze maken het rouwboeket voor op zijn kist dan ook
Ik heb de bloemen gevraagd voor je te glimlachen
Op een zonnige lentedag komen we bij elkaar om het leven van een dierbare overledene te gedenken en afscheid te nemen. Hij hield van de natuur en daarom is voor dit crematorium in de bossen gekozen. In de week voor zijn overlijden heb ik uitgebreid gesproken met zijn vrouw. Ook bel ik met de diverse
Na een jarenlange moeizame relatie met haar moeder
Wat afgelopen week veel indruk op mij maakte was dat een dochter vertelde dat ze sinds dat haar moeder de diagnose dementie kreeg, zij bij haarzelf de knop om kon zetten en besloot er voor haar moeder te zijn. Tot die tijd had ze een moeizame relatie met haar moeder. Voortaan ging ze regelmatig naar
6 Mooie crematoria en (natuur)begraafplaatsen in Midden-Nederland
Vanwege mijn werk kom ik regelmatig bij een crematorium of begraafplaats. Nu is dat niet direct de plek waar je graag wilt zijn, maar eens komt het moment dat er gekozen moet worden. Wil je begraven worden, dan kan dat op een begraafplaats of tegenwoordig ook op een natuurbegraafplaats. Een laatste rustplaats in de natuur
Beide vrouwen zijn rustig door de poort van de dood gegaan
De rouwkaart is meestal klaar op het moment dat ik bij een familie binnenstap. Het komt voor dat ik een zelfde soort afbeelding, zoals een voorwerp of natuuropname, op de voorkant zie. De familie heeft hier om persoonlijke redenen voor gekozen. Zo kom ik meermaals een poort tegen op de rouwkaart. Mijn vraag waarom dit
De hartenboer en hartenvrouw op zijn kist van populierenhout
Hij was een echte spelletjesman. Liefst de hele dag Rummikub spelen met de kleinkinderen en bridgen. Hij nam de boerderij over van zijn ouders. Zijn dochter herinnert zich nog goed dat ze bij haar vader op de tractor zit. Hij melkt de koeien, terwijl zij bloemen plukt. Het hooi binnenhalen en kuilen waren de hoogtepunten
Paardenbloempluisjes bij een afscheid
Terwijl ik samen met de uitvaartleider rustig in een hoekje van de koffiekamer zit na afloop van de uitvaartdienst, komen na elkaar de kleinzoon, zoon en zijn vrouw naar ons toe om ons te bedanken voor de fijne begeleiding. Net als tijdens ons gesprek een aantal dagen eerder vertelt de schoondochter over hun dilemma bij
Hoe de zonnebloem diepgang en troost gaf tijdens een afscheid
De uitvaartverzorgster belt mij of ik een familie wil begeleiden bij de uitvaart van hun moeder. Natuurlijk doe ik dat graag en ik maak ruimte in mijn agenda. Nog diezelfde avond heb ik met de drie zonen een gesprek in het rouwcentrum. Hier kunnen we voldoende afstand houden, gezien corona. Ze hebben een drukke regeldag
De boom in het weiland
Op zijn rouwkaart zien we een boom in een weiland in winterse sfeer. Hij woonde zijn hele leven in het ouderlijk huis tegenover het bos. Hij genoot van het uitzicht op de boom in het weiland. Het uitzicht op die ene boom bleef steeds hetzelfde en veranderde met de seizoenen mee. Zo is het ook
Christoffel
Vanmorgen is mijn zoon weer voor een paar maanden als stuurman aan boord gegaan. Van zijn oma kreeg hij ooit een medaillon van Christoffel, de patroonheilige van de reizigers, maar ook van timmerlieden en nog vele anderen. Het is een oud verhaal, deze legende van de reus onder de heiligen, de veerman, die het Christuskind