Voor op zijn rouwkaart staat een foto van een bomenlaan in herfstige sfeer. De ingetogen sfeer spreekt zijn familie aan, ook omdat hij altijd samen met zijn vriendin walnoten ging rapen op landgoed Mariënwaerdt. Aan weerszijden van de oprijlaan is een dubbele walnotenlaan. In de zomer is het hier heerlijk vertoeven. Niet alleen vanwege de
Veldbloemen
Bij een uitvaart horen bloemen. Met bloemen kun je laten zien wat iemand voor je heeft betekend. Vaak vertellen deze bloemen iets over wie de overledene was. Iedere bloem heeft een andere symboliek en kan zo een rode draad vormen in de afscheidsdienst. Zo stond op de rouwkaart van een moeder van drie nog jonge
Tulpen
Een man, vader van twee volwassen kinderen en vier kleinkinderen, is na een lang ziekbed overleden. Zijn dochter en de zoon hebben altijd veel gereisd. De zoon woont inmiddels alweer een tijd met zijn twee kinderen in Canada. Hij vliegt voor de uitvaart van zijn vader naar Nederland. Zijn kinderen kunnen helaas niet bij het
Patchwork
Dit verhaal deel ik met toestemming van de familie. Half juni kom ik op bezoek bij een echtpaar, zij hebben mij eerder gezien bij een avondwake. Theo, midden in het leven staand, heeft niet lang meer te leven. Zorgzaam als hij is, wil hij dat alles voor zijn afscheid goed geregeld wordt. De naaimachine speelt
Witte duif
Frans, een man die in zijn leven naast veel moois, ook tegenslag en ziekte heeft gekend is overleden. Hij had iets met wit. Wit als kleur van de hoop. Een witte rouwauto, een wit rouwboeket, witte rozen en een witte duif op zijn rouwkaart. Hij wees direct deze foto aan, die hem blijkbaar raakte. Zijn
Vingerhoedjes
Van een vakantie in Euro Disney neemt een kleindochter een vingerhoedje voor haar oma mee. Ze heeft alles al, dus wat moet je haar dan geven? Sindsdien neemt iedereen van vakanties in binnen- en buitenland vingerhoedjes voor Diny mee. Eerst vindt ze het maar niets, het wordt haar min of meer opgedrongen, maar later reageert
Stenen
Voor een uitvaartbegeleidster schrijf ik de volgende tekst voor een afscheid. “Hij was een metselaar in hart en nieren. Heel veel stenen zijn tijdens zijn leven door zijn handen gegaan. Hij kende de fijne kneepjes van het vak. In weer en wind in de weer met metseltroffel, mortel of specie, met als bindmiddel cement of
Levenspad
De voorkant van de rouwkaart heeft hij zelf uitgekozen. De foto van de paarse heide met het pad dat verdwijnt in de verte vond hij prachtig. Het beeld van het pad raakte hem. Het levenspad als metafoor gebruik ik voor het beschrijven voor zijn levensverhaal. Zijn gezin, familie, vrienden, collega’s die samen met hem het
Met een zachte zakdoek zwaait zij vaarwel
Een stoffen zakdoek… weinigen van ons gebruiken hem nog sinds het papieren zakdoekje zijn intrede deed. Bij ons in het westen ontstond de zakdoek pas tijdens de Renaissance. Wist je dat? De zakdoek was in die tijd vooral een uiterlijk teken van rijkdom. Ze werden rijkelijk versierd met kant en borduursel. Tot in het midden
Voetstapjes
Een stukje uit een gedicht van Bette Westera Op eigen kracht Ze heeft het zelf gewild, Ze heeft het zelf gedaan. Ze heeft ervoor gekozen om op eigen kracht te gaan. Ik word gebeld om de uitvaart te begeleiden van een jonge vrouw die zelf uit het leven is gestapt. Ongelofelijk heftig, maar ik wil
Ik ben aangesloten bij de Landelijk Beroepsvereniging van Ritueelbegeleiders.