Vanmorgen is mijn zoon weer voor een paar maanden als stuurman aan boord gegaan. Van zijn oma kreeg hij ooit een medaillon van Christoffel, de patroonheilige van de reizigers, maar ook van timmerlieden en nog vele anderen. Het is een oud verhaal, deze legende van de reus onder de heiligen, de veerman, die het Christuskind
Labyrintloop Midwinter
Tijdens een bijzonder moment in het jaar, Midwinter, dat valt op de kortste dag, wanneer de nacht op zijn langst is, lopen wij met elkaar het labyrint. Een labyrint is een eeuwenoud patroon dat de weg naar binnen, naar de kern aangeeft. Het is als het lopen van je levenspad, met al z’n omwegen, bochten
Walnoten
Voor op zijn rouwkaart staat een foto van een bomenlaan in herfstige sfeer. De ingetogen sfeer spreekt zijn familie aan, ook omdat hij altijd samen met zijn vriendin walnoten ging rapen op landgoed Mariënwaerdt. Aan weerszijden van de oprijlaan is een dubbele walnotenlaan. In de zomer is het hier heerlijk vertoeven. Niet alleen vanwege de
Veldbloemen
Bij een uitvaart horen bloemen. Met bloemen kun je laten zien wat iemand voor je heeft betekend. Vaak vertellen deze bloemen iets over wie de overledene was. Iedere bloem heeft een andere symboliek en kan zo een rode draad vormen in de afscheidsdienst. Zo stond op de rouwkaart van een moeder van drie nog jonge
Rouwcafé Tiel 11 maart
U bent in de rouw. Uw leven lijkt stil te staan, terwijl de wereld verder gaat. Rouw heeft zijn tijd nodig, zijn eigen seizoenen en zijn eigen stappen. Rouw kan voelen als de winter, koud en somber, eindeloos durend. Het is een periode van doorstaan, van overleven. Het is nu maart en het is bijna lente,
Tulpen
Een man, vader van twee volwassen kinderen en vier kleinkinderen, is na een lang ziekbed overleden. Zijn dochter en de zoon hebben altijd veel gereisd. De zoon woont inmiddels alweer een tijd met zijn twee kinderen in Canada. Hij vliegt voor de uitvaart van zijn vader naar Nederland. Zijn kinderen kunnen helaas niet bij het
Patchwork
Dit verhaal deel ik met toestemming van de familie. Half juni kom ik op bezoek bij een echtpaar, zij hebben mij eerder gezien bij een avondwake. Theo, midden in het leven staand, heeft niet lang meer te leven. Zorgzaam als hij is, wil hij dat alles voor zijn afscheid goed geregeld wordt. De naaimachine speelt
Witte duif
Frans, een man die in zijn leven naast veel moois, ook tegenslag en ziekte heeft gekend is overleden. Hij had iets met wit. Wit als kleur van de hoop. Een witte rouwauto, een wit rouwboeket, witte rozen en een witte duif op zijn rouwkaart. Hij wees direct deze foto aan, die hem blijkbaar raakte. Zijn
Vingerhoedjes
Van een vakantie in Euro Disney neemt een kleindochter een vingerhoedje voor haar oma mee. Ze heeft alles al, dus wat moet je haar dan geven? Sindsdien neemt iedereen van vakanties in binnen- en buitenland vingerhoedjes voor Diny mee. Eerst vindt ze het maar niets, het wordt haar min of meer opgedrongen, maar later reageert
Stenen
Voor een uitvaartbegeleidster schrijf ik de volgende tekst voor een afscheid. “Hij was een metselaar in hart en nieren. Heel veel stenen zijn tijdens zijn leven door zijn handen gegaan. Hij kende de fijne kneepjes van het vak. In weer en wind in de weer met metseltroffel, mortel of specie, met als bindmiddel cement of
Ik ben aangesloten bij de Landelijk Beroepsvereniging van Ritueelbegeleiders.