Een jaar na overlijden stuur ik een kaartje aan de familie die ik inhoudelijk begeleidde bij de uitvaart van hun vrouw en moeder. Het is een moment om bij stil te staan en ik wil laten weten dat ze weer even in mijn gedachten zijn. Ik kies een toepasselijk kaartje uit met een roos erop.
Hoe je een uitvaart zelf al kunt voorbereiden
In ons land kiezen de meeste mensen ervoor om bij een overlijden de hulp van een uitvaartbegeleider in te schakelen die hen ontzorgt. Dit is fijn in een emotioneel zware periode waarin in korte tijd veel geregeld moet worden. Je kunt er echter ook voor kiezen zoveel mogelijk zelf te doen. Dan is het belangrijk
Zijn teddybeer zit voor de kist
Als kind kreeg ik van mijn ouders een teddybeer. Ik was blij met mijn toen nog pluizige witte beer. Inmiddels is hij kaal en versleten en zit hij stilletjes in een hoekje van mijn slaapkamer. Voor veel kinderen is een teddybeer hun eerste vriendje en een bron van geborgenheid, warmte en troost. Ze worden gegeven als
Een witte roos als symbool bij afscheid
Voor de vierde keer werd ik door een grote familie gevraagd om een uitvaart van een familielid inhoudelijk te begeleiden. Alle keren is het een afscheid met een katholiek tintje in een kerk, waarbij ik voorga en ook een aantal liederen zing. Ze vinden het steeds zo mooi. Voor mij voelt het fijn om dit
Limburgse vlaai na de uitvaart
Haar afscheid bereid ik samen met haar zonen voor. Uit hun verhalen komt het beeld naar voren van een lieve, zorgzame vrouw met een groot moederinstinct. Ze stond altijd voor anderen klaar, wilde dat iedereen het goed had. Met reuze veel pit, maar met een duidelijk zachte Limburgse afkomst. Ze had smaak, was altijd goed
Bloemen uit eigen tuin bij haar uitvaart
Bij haar huis creëerde zij met liefde en geduld een prachtige bloementuin. Een paradijs met oude fruitbomen en veel soorten heerlijke geurende rozenstruiken. Ze vond rozen niet alleen mooi, maar ze hadden voor haar ook een troostende en symbolische waarde. Nu in juni staan veel bloemen uitbundig zomers te bloeien. Zelf geplukte bloemen bij haar
Mijn vuurdoop als ritueelbegeleider bij afscheid
Afgelopen Hemelvaart moest ik terugdenken aan de eerste uitvaart die ik inhoudelijk begeleidde. Zeven jaar geleden, Hemelvaart mei 2017, werden alle plannen aan de kant geschoven en was ik onverwachts uren aan het schrijven voor een afscheidsdienst. Ik zat nog midden in de opleiding tot ritueelbegeleider, toen ik een sms’je kreeg van de dominee uit
Zijn enige wens is dat wij samen zijn uitvaart gaan doen
Mijn telefoon gaat. Een mij bekende uitvaartbegeleidster vertelt dat Willem is overleden. Twee jaar daarvoor hebben wij in goede samenwerking de uitvaart van zijn vrouw verzorgd. Daar was hij zeer over te spreken. Zijn enige wens: dat Marlies en Karin zijn uitvaart gaan doen. Gelukkig kan ik op de geplande datum. Daarop bel ik met
De zwerfsteen op het graf van mijn vader
Op de geboortedag van mijn vader, 19 januari, rijd ik van het nog groene landschap van midden Nederland zo het winterse sneeuwlandschap van Noord-Brabant in. Ik ga naar mijn moeder toe. In de saaie januarimaand was mijn vaders verjaardag het eerste gezellige familiefeest. Het is dit jaar 15 jaar geleden dat hij in de zomer
De duiven van opa
Zijn opa was een man van weinig woorden. Hij had altijd beesten, zoals konijnen, vogels en kippen. Een grote hobby was duiven houden. Eerst had hij postduiven, maar toen het wegbrengen hem teveel werd, stapte hij over op sierduiven. Zijn kleinzoon deelt de liefde voor duiven en hielp zijn opa dan ook met eten geven,
Ik ben aangesloten bij de Landelijk Beroepsvereniging van Ritueelbegeleiders.