Een man, vader van twee volwassen kinderen en vier kleinkinderen, is na een lang ziekbed overleden. Zijn dochter en de zoon hebben altijd veel gereisd. De zoon woont inmiddels alweer een tijd met zijn twee kinderen in Canada. Hij vliegt voor de uitvaart van zijn vader naar Nederland. Zijn kinderen kunnen helaas niet bij het
Patchwork
Dit verhaal deel ik met toestemming van de familie. Half juni kom ik op bezoek bij een echtpaar, zij hebben mij eerder gezien bij een avondwake. Theo, midden in het leven staand, heeft niet lang meer te leven. Zorgzaam als hij is, wil hij dat alles voor zijn afscheid goed geregeld wordt. De naaimachine speelt
Witte duif
Frans, een man die in zijn leven naast veel moois, ook tegenslag en ziekte heeft gekend is overleden. Hij had iets met wit. Wit als kleur van de hoop. Een witte rouwauto, een wit rouwboeket, witte rozen en een witte duif op zijn rouwkaart. Hij wees direct deze foto aan, die hem blijkbaar raakte. Zijn
Vingerhoedjes
Van een vakantie in Euro Disney neemt een kleindochter een vingerhoedje voor haar oma mee. Ze heeft alles al, dus wat moet je haar dan geven? Sindsdien neemt iedereen van vakanties in binnen- en buitenland vingerhoedjes voor Diny mee. Eerst vindt ze het maar niets, het wordt haar min of meer opgedrongen, maar later reageert
Stenen
Voor een uitvaartbegeleidster schrijf ik de volgende tekst voor een afscheid. “Hij was een metselaar in hart en nieren. Heel veel stenen zijn tijdens zijn leven door zijn handen gegaan. Hij kende de fijne kneepjes van het vak. In weer en wind in de weer met metseltroffel, mortel of specie, met als bindmiddel cement of
Levenspad
De voorkant van de rouwkaart heeft hij zelf uitgekozen. De foto van de paarse heide met het pad dat verdwijnt in de verte vond hij prachtig. Het beeld van het pad raakte hem. Het levenspad als metafoor gebruik ik voor het beschrijven voor zijn levensverhaal. Zijn gezin, familie, vrienden, collega’s die samen met hem het
De witte zakdoek
Bij het weggaan schoof moeder het gordijn altijd zo ver mogelijk open en zwaaide dan met een wit zakdoekje. Dat beeld staat op hun netvlies gegrift. Moeder die hen uitzwaait, zo vertellen ze mij, als ik samen met hen haar afscheid voorbereid. Voor op de rouwkaart hebben haar kinderen gekozen voor een witte zwaan. Het
Voetstapjes
Een stukje uit een gedicht van Bette Westera Op eigen kracht Ze heeft het zelf gewild, Ze heeft het zelf gedaan. Ze heeft ervoor gekozen om op eigen kracht te gaan. Ik word gebeld om de uitvaart te begeleiden van een jonge vrouw die zelf uit het leven is gestapt. Ongelofelijk heftig, maar ik wil
Panfluit
Afscheid van een vrouw met een liefde voor panfluitmuziek. Zij houdt van de melancholische klanken. Wij luisteren bij aanvang van het afscheid dan ook naar de mooie klanken van een panfluit, het lied The Lonely Shepherd gespeeld door Gheorghe Zamfir. De panfluit is meestal gemaakt van bamboebuizen van verschillende lengte. Bamboe is sterk en buigzaam.
Blauwe anemoon
Een uitvaartverzorgster benaderde mij om verbindende teksten te schrijven voor een uitvaart. Aan de hand van korte informatie en een persoonlijk symbool, passend bij de overledene, ben ik aan de slag gegaan. Deze samenwerking werkt inmiddels uitstekend. Met mijn teksten geef ik een mooi en persoonlijk tintje aan het afscheid. Metaforen helpen om subtiel gevoelige
Ik ben aangesloten bij de Landelijk Beroepsvereniging van Ritueelbegeleiders.