Zijn opa was een man van weinig woorden. Hij had altijd beesten, zoals konijnen, vogels en kippen. Een grote hobby was duiven houden. Eerst had hij postduiven, maar toen het wegbrengen hem teveel werd, stapte hij over op sierduiven. Zijn kleinzoon deelt de liefde voor duiven en hielp zijn opa dan ook met eten geven, het ringen van de duiven en iedere week samen met hok schoonmaken.
Een foto van een duif komt dan ook op zijn rouwkaart te staan. Kleinzoon komt met het idee om een paar van opa’s duiven los te laten op de begraafplaats. Een mooi idee en gebaar. Zijn opa is nu weer samen met zijn lieve vrouw, die jaren geleden hier begraven werd. Net zoals zijn duiven altijd weer naar huis terugkeerden, zo keert zijn opa nu terug naar huis.
Ik ga naar huis
Onlangs kwam ik een mooi gedicht tegen van Iris van Haaren. Haar gedicht ‘Ik ga naar huis’ bewerk ik voor dit afscheid.
Ik ga naar huis, vandaag is het zover.
Ik laat mijn lichaam los, zeg het warm gedag.
Ik ga naar huis.
Ik zeg je gedag, geen vaarwel.
Ik ben dichter bij je dan ik bij ons leven kon zijn.
Alles wat ik nooit kon zeggen,
woorden schieten altijd te kort,
zal je voelen tot in lengte van dagen.
Ik ga naar huis, daar zal ik veilig zijn.
Na mijn aardse bestaan niet ver van je vandaan.
Het loslaten van de duiven
Tijdens de afscheidsdienst worden herinneringen gedeeld, twee kaarsen aangestoken, muziek beluisterd en foto’s gekeken. Tenslotte begeleiden we hem naar zijn laatste rustplaats op het kerkhof vlakbij zijn huis. Bij het graf maak ik geheel rond met de volgende woorden: ‘Duiven houden was een grote hobby van Jan. Een duif staat voor vertrouwen, vriendschap en liefde. Zo passend bij Jan. Hij is nu vrij in de lucht en voortaan in liefde met ons verbonden.’
Daarop leest een kleinzoon het volgende gedicht voor
Weggevlogen zonder woorden, geen afscheid, geen gedag
Maar ik koester alle herinneringen die ik bij me dragen mag
Als ik aan je denk dan kijk ik even in mijn hart
Naar al onze mooie momenten want die houd ik daar apart
Weggevlogen zonder woorden, maar in mijn hart nog aan mijn zij
Zo blijven wij verbonden en blijf je voor altijd heel dichtbij
De duiven in het mandje worden daarop losgelaten. Twee duiven vliegen de lucht in en twee duiven strijken neer op de heg van het kerkhof, net of ze nog even bij hun baasje willen blijven, totdat ook zij veilig naar hun hok terugkeren.
Warme woorden
Na de laatste groet wandelen we terug naar het rouwcentrum. Een familielid, die het nu lege mandje draagt, zegt tegen me: ‘Mooi gesproken, warm, met gevoel, je merkte zeker wel aan de zaal dat het mensen raakte, althans de mensen om mij heen waren net als ik ontroerd.’ Het doet me goed zo’n lief compliment te krijgen. Er zijn momenten dat ik een soort kippenvel voel, voor mij een teken dat mijn woorden er echt toe doen en binnenkomen.
Fijne samenwerking
De uitvaartbegeleider met wie ik samenwerk zegt na afloop: ‘Je brengt rust en verbinding met je woorden, inhoud en diepgang.’ Terwijl ze dit zegt maakt ze een gebaar, als om haar woorden kracht bij te zetten. Het raakt me. We spreken over de verschillende rollen die we hebben bij een uitvaart en hoe we elkaar daarin aanvullen en versterken.
Levenswending
Wil je mijn hulp bij de inhoudelijke vormgeving van een afscheidsdienst? Neem dan gerust contact met mij op. Ik werk samen met de uitvaartbegeleider van jouw keuze, eventueel kan ik je er een aanbevelen. Ook is het mogelijk al vooraf je uitvaartwensen te bespreken, dit kan rust geven. Je kunt me mailen karin@levenswending.nl of bellen 06-29078056.