Lieve Johanna, onlangs was ik bij jouw uitvaart in de katholieke kerk, waar jij als jonge vrouw in de pastorie gewerkt had. Ik luisterde naar jouw levensverhaal, verteld door jouw oudste zoon. Je was een schipperskind, leerde je man op de pastorie kennen. Jullie kregen vijf kinderen. Je steunde je man waar je kon bij
Naar wie ben jij vernoemd?
Vraag jij je weleens af waarom je heet zoals je heet, naar wie je vernoemd bent en welke betekenis jouw naam heeft? Tijdens mijn verjaardagsfeest maakte dit gegeven onderdeel uit van mijn openingsritueel. We zaten in een grote kring, familie en vrienden die elkaar deels wel en niet kennen. Na mijn introductie vertelde ieder over
Herfst, het seizoen van de melancholie
Sommige zinnen kunnen je zo raken dat ze je bijblijven. Dat overkwam mij met de slotzin uit het boek ‘De laatste wens van Amelie’ van Nicole Walter: “Ik zal voor altijd missen wat ik met jou was.“ Het is een prachtige verhaal over de vreemde spelingen van het lot en over alle manieren waarop je daarmee om kan gaan.
Stuur jij een kaartje een jaar na overlijden?
Een jaar na het inhoudelijk begeleiden van een uitvaart stuur ik altijd een persoonlijk kaartje aan de nabestaanden. Ik weet hoe belangrijk het is om aandacht te schenken aan deze speciale dag. Om stil te staan bij het feit dat er een jaar voorbij is dat hun dierbare niet meer in hun midden is. Waarin
Een herdenkingsmoment na corona
Ten tijde van corona overleed een dierbare vriendin. Wij kenden elkaar al heel lang, een bijzondere vriendschap, want zij was bijna net zo oud als mijn moeder. Vanwege de corona-maatregelen kon de uitvaart alleen met de naaste gezinsleden plaatsvinden. Dit was voor zowel de familie als voor haar vrienden moeilijk. Om niet bij elkaar te
Familiedag op de boerderij van opa en oma
Tijdens mijn bezoek aan de natuurvoedingswinkel spreekt een bekende mij aan. Ze wil iets speciaals doen met haar zussen en de kleinkinderen van haar ouders die al jong zijn overleden. Zij en haar zussen zijn geboren en getogen op een boerderij. Een paar kleinkinderen hebben oma maar kort meegemaakt. Opa was al voor hun geboorte
Over de A67 naar mijn moeder, een reis terug in de tijd
Sinds ik het ouderlijk huis verliet, volg ik over de A2 vanaf Utrecht de verkeersborden richting Venlo om via de A67 naar mijn moeder te gaan. Na knooppunt Leenderheide is dan de eerste afslag Geldrop. Ik moet op tijd afremmen om de scherpe bocht te nemen. Tot zo’n tien jaar geleden was Leenderheide een grote
Wij herdenken de gestorvenen
Al eeuwenlang wordt in verschillende culturen in de laatste dagen van oktober en begin november een feest gevierd om de gestorvenen te herdenken of om de verbinding met de gestorvenen te versterken. Het is een bijzondere periode. Er wordt gezegd dat in deze tijd de sluier tussen de wereld van de levenden en de wereld
Ik herinner mij jouw naam
Terwijl ik op de bus sta te wachten die mijn zoon thuis zal brengen, staar ik naar het bankje in het park in de verte. Alweer jaren geleden had ik daar een bijzondere ontmoeting. Die dag was ik met een wat opgewekter gemoed gaan wandelen. Mijn huwelijk verkeerde in zwaar weer en ik had daardoor
Zo fijn, de musea zijn weer open
De musea zijn weer open; wat heb ik hier naar uitgekeken. En wat zo fijn is; de expositie van Henk Terwel, mijn overleden zwager, is er nu te bezichtigen in het Museum voor Achterhoekse Schilderkunst in Vorden. Vooral zijn grote werken van het landschap bij de IJssel met uitbundige kleuren en een sfeer van ruimte en
Ik ben aangesloten bij de Landelijk Beroepsvereniging van Ritueelbegeleiders.