Een jaar na het inhoudelijk begeleiden van een uitvaart stuur ik altijd een persoonlijk kaartje aan de nabestaanden. Ik weet hoe belangrijk het is om aandacht te schenken aan deze speciale dag. Om stil te staan bij het feit dat er een jaar voorbij is dat hun dierbare niet meer in hun midden is. Waarin herinneringen voorbij komen aan de laatste periode samen, het afscheid nemen en de uitvaart.
Met dit kaartje wil ik ze laten weten dat ik in gedachten bij hen ben, sluit met een zin aan bij het symbool of de rode draad tijdens het afscheid en wens hen kracht en warmte toe. Ik vind dat fijn om te doen. Af en toe krijg ik een mailtje terug, waarin ze mij bedanken voor dit attente gebaar. Dan is er nog even contact over hoe het met ze gaat. Doordat ik op zo’n intens moment even heel dichtbij hen was, is er vaak een gevoel van verbondenheid en vertrouwdheid.
Origami vouwkunst op haar rouwkaart
De ene uitvaart staat me helderder voor ogen dan de andere. Of raakte me meer om verschillende redenen. Zoals bij een kleurrijke, eigenzinnige vrouw. De herinnering aan haar uitvaart brengt een glimlach op mijn gezicht. Misschien omdat ik mezelf enigszins in haar herken en hoop op deze wijze oud te worden. Haar leven was een reis naar authenticiteit, naar zelfstandigheid. Rode draad was muziek.
Haar creativiteit was voor haar een bron van rust en kracht. Zij bracht kleur waar ze kwam. Tijdens corona gaf zij blokfluitconcerten vanaf haar balkon bij het woonzorgcentrum.
Met grijs potlood tekende zij boekjes vol met door haar zelf ontworpen mandala’s. Ze was creatief met origami vouwkunst. Uit haar enorme verzameling koos haar dochter er eentje uit voor op haar rouwkaart, drie blauwe kraanvogels die naar een groene zon vliegen. Een mooi beeld. In mijn kaartje dat ik haar dochter na een jaar stuur verwijs ik naar het thema van de afscheidsdienst.
Aandacht voor bijzondere dagen
Het schrijven van een kaartje een jaar na overlijden, of bijvoorbeeld op de geboortedag van de overledene, is een kleine moeite, terwijl het de nabestaanden zo goed kan doen. Want aandacht, juist als we een dierbare hebben verloren, kan troost bieden. Te weten dat er mensen zijn die met je meeleven, is een sprankje licht dat doorkomt.
Even bellen of een appje of mailtje sturen kan natuurlijk ook, hoewel ik nog de steeds de waarde zie van een handgeschreven kaartje in de brievenbus. Ook bij andere bijzondere gelegenheden. Ik geef ze altijd een mooi plekje op mijn kast.
Levenswending
Regelmatig schrijf ik blogs over onderwerpen die met afscheid nemen en rouw te maken hebben. Je kunt ze lezen op mijn website www.levenswending.nl of mij volgen via mijn facebookpagina Levenswending of LinkedIn.
Ik ben aangesloten bij de Landelijk Beroepsvereniging van Ritueelbegeleiders.