Op zoek naar een persoonlijk symbool of rode draad in een uitvaartdienst komen lijnen vaak spontaan en mooi samen. Op de rouwkaart staat de Waterpoort in Tiel. Op het plein bij deze poort is de vrouw geboren. Ze is een jonge vrouw als de oorlog uitbreekt. In de laatste winter van de Tweede Wereldoorlog wordt
Uitvaart: bloesem
Voor op de rouwkaart is gekozen voor een foto van een bloesemtak. Als ik vraag naar de keuze voor deze foto, vertellen jullie dat de bloesem voor jullie symbool staat voor haar eenvoud. Zo’n eenvoudig wit bloemetje, maar als je beter kijkt zie je het mooi gevormde hartje met de meeldraden en de fijne roze
Mantelzorg
Voor Stichting Binding, Centrum voor Zorg en Welzijn gaf ik een avond voor mantelzorgers over rituelen. Als mantelzorger krijg je soms een andere rol, je relatie met je dierbare verandert. Je neemt op een bepaalde manier afscheid van de oude situatie. Je krijgt te maken met verandering en verlies. Elk mens geeft graag betekenis aan
Voorbij
De mier en de eekhoorn kregen les van de zwaan. Het was aan de oever van de rivier, de zon scheen en zij zaten onder de wilg, in de schaduw van een laaghangende tak. Het was de tweede les, maar van de eerste les hadden zij niets onthouden. ‘Vandaag,’ zei de zwaan, ‘zal ik het
Uitvaart: de zonnebloem
Zij was als het hart van een zonnebloem, deze vrouw van 94 jaar. Warm en liefdevol middelpunt van een kring van familie, vrienden en kennissen. Ik ben bij de familie en we zijn op zoek naar een symbool dat deze vrouw, moeder en oma, karakteriseert. Tot het laatst toe helder, wijs en met humor stond zij
Hoe zou jij het willen?
Een avond over afscheid en rituelen die ik samen met Marjan van Wiggen organiseer. Nadat ik een lied heb gezongen, mag iedereen een kaarsje aansteken. We zingen samen: Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft. Het is Valentijnsdag en het symbool het hart loopt als een rode draad door
Afscheid van werk
Terwijl de late avondzon door de bladeren van drie lindebomen schijnt en de vogels stil worden, lees ik het verhaal van Toon Tellegen. ‘Vandaag,’ zei de zwaan, ‘zal ik het hebben over voorbij…’ Voorbij mijn jarenlange dienstverband bij Samaya, een plek waar ik mij met hart en ziel mee verbonden voel. De afgelopen jaren zijn
Ritueel na scheiding
We wandelen nog een laatste keer langs de rivier, waar we zo vaak samen waren. Er waait een fris windje, het zonlicht schittert op het water. We zijn stil, onze gedachten gaan terug in de tijd. Naar de eerste keer dat wij elkaar ontmoetten, 21 jaar geleden. Ons huisje, het bos waar we dagelijks met de
Ik ben aangesloten bij de Landelijk Beroepsvereniging van Ritueelbegeleiders.