Als Babs mag ik nu ook huwelijken voltrekken

Het gebouw van de Rechtbank ligt op het toepasselijke Vrouwe Justitiaplein. Via een brede trap kom ik in een hal die meer lijkt op de hal in een vliegveld. Mijn tas gaat in een bakje en zelf moet ik door een poortje lopen. Het is hier duidelijk een serieuze aangelegenheid. Alle medewerkers dragen een net kostuum of toga. Lopend door de smalle gangen bewonder ik het historische gebouw. Wat bijzonder om hier binnen te zijn. Samen met een aanstaande collega word ik binnengeroepen in de ruimte waar onze beëdiging tot buitengewoon ambtenaar burgerlijke stand (Babs) zal plaatsvinden. Voor ons zitten een rechter in toga en de griffier al klaar.

De zuiveringseed bij beëdiging
Nadat ter controle de stukken zijn doorgenomen, krijgen we een korte uitleg en wordt ons de zuiveringseed voorgelezen. Daarin gaat het kort gezegd over eerlijkheid, nauwkeurigheid  en nauwgezetheid en dat ik van niemand geschenken zal aannemen.

Eerst is mijn collega aan de beurt en daarna antwoord ik staande: “Dat verklaar en beloof ik.” En dat was het dan. We ondertekenen een formulier en maken foto’s om dit heuglijke moment vast te leggen. Na felicitaties staan we binnen 5 minuten weer op de gang. Ik voel me blij en uitgelaten als we naar buiten lopen, benieuwd naar wat deze nieuwe functie als trouwambtenaar zal gaan brengen.

Voor de rechtbank staat een motorclub, mannen in leren jassen, snorren en tatoeages met hun motoren. Niet om ons te escorteren, maar blijkbaar voor een rechtszitting.

Een huwelijk voltrekken
Na deze officiële handeling en al eerder een cursus gevolgd te hebben, kijk ik de komende weken mee bij Babsen in mijn gemeente om de kunst af te kijken. Daarna is het moment daar dat ik mijn eerste huwelijk ga voltrekken. Best spannend, maar vooral ook heel erg leuk lijkt mij.

Balans tussen droefheid en vreugde
Een mooie aanvulling op mijn werk als ritueelbegeleider, waarin ik vooral uitvaarten inhoudelijk begeleid. Een mooie balans tussen droefheid en vreugde. Natuurlijk ga ik ook hier mijn uiterste best doen om een zo mooi mogelijke ceremonie voor het bruidspaar vorm te geven. Want ook al is mijn aandeel in het geheel van een huwelijksdag meestal maar kort, het is een wezenlijk en belangrijk officieel overgangsmoment.

Mijn eigen ervaring met een Babs
Zelf kan ik gelukkig terugkijken op een fijne Babs die alweer heel wat jaren geleden de tijd nam om met mijn aanstaande echtgenoot en mij kennis te maken. Ze hield een leuk en goed verhaal tijdens onze huwelijksceremonie. Als ik door het fotoalbum blader, zie ik aandachtige, lachende, maar ook serieuze gezichten. Een mooie golvende afwisseling in dynamiek tijdens dat half uur op het gemeentehuis. Een heel bijzonder moment. Dat wens ik anderen die hun relatie willen bekrachtigen ook van harte toe.

Persoonlijke belofte bij de ceremonie
Wat ik belangrijk vind, is dat het aanstaande bruidspaar nadenkt over wat ze elkaar willen beloven. Met welke intentie ze dit huwelijk of geregistreerd partnerschap aangaan, naast het jawoord op de officiële zinnen die de wettelijke status bekrachtigen. Hoe mooi kan het zijn om een eigen persoonlijke belofte uit te spreken naar elkaar? Desgewenst kan ik ze daarbij helpen. Maar ook dat ze vertellen wat ze in de ander waarderen, wat kenmerkend is aan de ander aan de hand van een voorval. Misschien rolt er wel een treffend gezamenlijk symbool uit dat een leidraad kan zijn tijdens de ceremonie. Een mooi en persoonlijk ritueel op de dag dat de liefde wordt gevierd!