Frans, een man die in zijn leven naast veel moois, ook tegenslag en ziekte heeft gekend is overleden.
Hij had iets met wit. Wit als kleur van de hoop. Een witte rouwauto, een wit rouwboeket, witte rozen en een witte duif op zijn rouwkaart. Hij wees direct deze foto aan, die hem blijkbaar raakte. Zijn dochter vindt vooral de stralen van de zon mooi, een soort weg naar de hemel …
De witte duif is een symbool voor vrede, zoals we horen in het lied Imagine van John Lennon, dat klinkt bij aanvang van de afscheidsdienst. Imagine, stel je eens voor: een wereld waarin mensen in vrede met elkaar leven, zonder pijn. Een droom, een diep verlangen van Frans.
Alle aanwezigen leggen een witte roos neer bij Frans. Hiermee herdenken zij deze lieve man en tonen zij respect voor de wijze waarop hij met zijn ziekte omging.
Tijdens de dienst luisteren we ook naar het lied Hallelujah van Leonard Cohen, dat Frans heeft uitgekozen. Hij vond dit een mooi nummer. Toepasselijk is de tekst in het lied: de heilige duif vloog op, misschien is er een God boven, en elke ademtocht was Hallelujah.
Dan is het moment aangebroken dat wij Frans moeten gaan loslaten. Hij mag dan niet meer bij ons zijn, maar wij houden hem voor altijd in ons hart. En wanneer wij een witte duif zien vliegen, denken wij aan hem, aan wie hij was en aan wat hij voor ons betekende.
Frans, ga in vrede en rust zacht.
Om privacy redenen is de naam veranderd.