Van een vakantie in Euro Disney neemt een kleindochter een vingerhoedje voor haar oma mee. Ze heeft alles al, dus wat moet je haar dan geven? Sindsdien neemt iedereen van vakanties in binnen- en buitenland vingerhoedjes voor Diny mee. Eerst vindt ze het maar niets, het wordt haar min of meer opgedrongen, maar later reageert ze: Oh leuk!
Wanneer zij een keer naar het Kröller Müller museum gaat, koopt ze daar zelf een vingerhoedje! De verzameling telt nu 60 vingerhoedjes, met ieder een eigen herinnering.
Tijdens de uitvaartviering laat ik dat eerste vingerhoedje zien en vertel het verhaal erbij.
Als symbool voor de verbondenheid en samenhorigheid in deze familie en voor alle dierbare herinneringen zetten haar kinderen en kleinkinderen een kring van vingerhoedjes op haar kist.
Aan het einde van de afscheidsdienst zijn dit mijn slotwoorden.
“Er is verbondenheid en samenhorigheid, een warme kring van familie en vrienden om Diny heen. Het werd een gewoonte om een vingerhoed mee te nemen voor haar vanaf je vakantieland. Iedere vingerhoed heeft zijn eigen verhaal. Zo zijn er vele verhalen te vertellen over haar leven.
Een vingerhoed beschermt de huid van je vinger. Op het laatst had zij een gevoelige huid en daar moest je rekening mee houden.
Nu we afscheid van Diny nemen, staan een aantal van haar vingerhoedjes in een kring op haar kist. Er zullen veel momenten zijn dat jullie aan haar denken, aan wie zij was en aan wat zij voor jou betekende. De kring van er voor elkaar zijn, van warmte en bescherming zal blijven bestaan. De vingerhoeden krijgen verplicht een nieuw plekje bij haar kleindochter, die het eerste vingerhoedje voor haar meenam. Wat zal Diny daar stiekem om lachen.”
Om privacy redenen is de naam veranderd.