Een man, vader van twee volwassen kinderen en vier kleinkinderen, is na een lang ziekbed overleden. Zijn dochter en de zoon hebben altijd veel gereisd. De zoon woont inmiddels alweer een tijd met zijn twee kinderen in Canada. Hij vliegt voor de uitvaart van zijn vader naar Nederland. Zijn kinderen kunnen helaas niet bij het afscheid van hun opa te zijn. Als ik bij de familie kom is een vraag hoe er verbinding kan zijn in een complexe situatie.
De dochter vertelt dat zij, toen zij met haar twee kinderen bij haar vader op bezoek kwam, houten tulpen kocht om de kamer van hun opa op te vrolijken.
Haar kinderen kozen twee kleurige houten tulpen uit om zelf te geven én twee tulpen die ze namens hun nichtje en neefje in Canada aan opa wilden geven!
Het idee komt op hier wat mee te doen tijdens de afscheidsviering.
Net als zijn kinderen en kleinkinderen heeft de tulp in vroeger tijden de halve wereld over gereisd, voordat ze uiteindelijk in Nederland kwamen. Zijn zoon neemt altijd tulpenbollen in zijn koffer mee naar Canada om ze daar in de tuin te planten.
Bij aanvang van de viering leggen de twee kleinkinderen de vier kleurige houten tulpen als teken van liefde en verbondenheid bij hun opa neer en zij steken vier kaarsjes aan.
Aan het eind van de afscheidsviering rond ik af met de volgende woorden, passend bij het levensverhaal van de overledene.
Tulpen zijn voorjaarsbloeiers, lentebodes. De bollen moet je in het najaar, voor de eerste vorst planten. In de bol is voedsel opgeslagen. Alles is erin aanwezig om de plant op het juiste moment uit te laten komen. Zo is het ook in ons leven, ook wij hebben voeding, en niet alleen eten, maar ook liefde en samenhorigheid nodig. Vertrouwen dat alles zijn eigen tijd heeft, dat je soms heel veel geduld moet hebben. Tijden van meer naar binnen gekeerd zijn en tijden van groei en van bloei. Tijden van voorspoed en tijden van tegenslag. Zo heeft een tulpenbol het donker nodig om uiteindelijk naar het licht te kunnen groeien. Voor hem nu een bevrijding uit een lang proces van ziek zijn. Maar wat zal hij gemist gaan worden!
De twee houten tulpen neemt de zoon mee naar Canada om aan zijn kinderen te geven, ter herinnering aan hun opa. Een mooi en symbolisch gebaar van verbondenheid.
Na afloop krijgen alle gasten een tulpenbol uitgereikt. Het afscheid vindt plaats in december, een goede tijd om bollen te planten. Wanneer we in het voorjaar de tulpen zien bloeien, denken we aan wie hij was en aan wat hij voor ons betekende.