Sinds de uitbraak van Covid-19 werken mensen vaker thuis. Voor veel mensen is dat behoorlijk wennen geweest. Voor mij veranderde er echter niets, want als zzp’er werk ik al een aantal jaren vanuit huis. Maar ik koester de meest prachtige werkplekken uit mijn loopbaan. Van kastelen tot landhuizen, van monumentale villa’s tot voormalige kloosters. Historische gebouwen, vaak in het groen met een oprijlaan. En dat klinkt net zo mooi, als dat het in werkelijkheid was. Ik neem je even mee langs deze historische route.
Mijn loopbaan verliep niet volgens een rechte lijn. Van jongs af aan wilde ik juf worden, maar het pakte anders uit. Na de Pedagogische Academie lukt het mij niet om een baan te vinden in het onderwijs. Begin 80-jaren is er een overschot aan leerkrachten, dat kun je je nu niet meer voorstellen. Ik moest mijn koers verleggen.
Werken in een kasteel
Direct na mijn 21e verjaardag vertrek ik met de boot naar Somerset in Engeland. Naar een Field Studies Council, gevestigd in een oud kasteel naast zo’n markant kerkje, gelegen in een dal met hagen en oude bomen.
The Great Hall is de eetzaal waar ik het eten opdien aan de studenten en ik zet houten vloeren in de boenwas. Met een collega musiceer ik in de muziekkamer, maak lange wandelingen in de heuvels of ga met de studenten mee op excursie. Ik voel me net Jane Eyre uit het boek van Charlotte Brontë.
Landgoed Oostbroek
Weer terug in Nederland volg ik een secretaresseopleiding. Direct word ik gevraagd om bij de Stichtse Milieufederatie te komen werken en zo fiets ik dagelijks naar een statig landhuis op landgoed Oostbroek. Mijn werkplek is de biljartkamer, met houten lambriseringen en uitzicht op het parkbos, met in het voorjaar een overvloed aan sneeuwklokjes.
Huis Zoudenbalch
Ik maak de overstap naar Landschapsbeheer Nederland gevestigd in Huis Zoudenbalch, een pand met rode luiken uit 1467 in hartje Utrecht.
Monumentale villa in Utrecht
Echter na een aantal jaren in ‘het groen’ gewerkt te hebben, krijg ik behoefte om meer iets met mensen te gaan doen. Zo komt de Riagg Stad Utrecht in beeld, waar ik vele jaren met plezier werkt en veel leer over het menselijk wel en wee. Voortaan fiets ik naar een monumentale villa aan de Tolsteegsingel in Utrecht.
Uiteindelijk neem ik ontslag omdat ik het onderwijs nog een kans wil geven. Ik word aangenomen op een basisschool. Het zijn pittige jaren, totdat ik voel dat het klaar is. Dit is niet meer wat ik zoek. Weer neem ik ontslag, om zo het nieuwe een kans te geven.
Werken in een voormalig klooster
Inmiddels weet ik dat er één plek was waar ik heel graag zou willen werken. Een voormalig klooster, het laatst gebouwde slotklooster in Noordwest Europa, mooi gelegen in de velden. Een laag gebouw met rode dakpannen, boogramen waardoor het licht mooi naar binnen valt, een intieme kapel én een lange oprijlaan. Dit alles omringd door een 4 ha grote Engelse landschapstuin met hoogstamboomgaard. Hier is conferentiecentrum Samaya gevestigd, een plek waar trainingen plaatsvinden op het gebied van persoonlijke ontwikkeling en bewustwording. Een droom komt uit als ik hier wordt aangenomen. Op deze plek kom ik verder tot bloei, van medewerker reserveringen groei ik door naar het directeurschap.
Ook mijn zingen ontwikkelt zich meer en meer. De kapel wordt mijn favoriete plek om samen met een vaste gitarist concerten te geven. Ik voel me bevoorrecht op zo’n bijzondere plek te mogen werken.
Ritueel bij afscheid van werk
En dan moet ik met pijn in mijn hart dit bedrijf loslaten en begint een zoektocht naar hoe verder. Maar eerst geef ik mijn afscheid op een waardige wijze vorm. Met het team lopen we het labyrint in de tuin. Het labyrint dat ik bij mijn aantrede als directeur heb laten aanleggen. Op boomstammetjes onder de koepel van de drie lindebomen gezeten lees ik het verhaal ‘Voorbij’ van Toon Tellegen voor. Ik ervaar opnieuw hoe belangrijk het is om goed afscheid te nemen om zo weer verder te kunnen. Wat niet wegneemt dat ik een behoorlijk rouwproces doormaak.
Loslaten en opnieuw beginnen als ritueelbegeleider
Mijn zoektocht naar een antwoord op de wendingen in mijn leven, daar iets constructiefs mee doen, mijn liefde voor rituelen, brengen mij bij het mooie beroep van ritueelbegeleider. Ik word ZZP-er en mijn woning wordt mijn werkplek.
Ik gaf zekerheden op om het nieuwe de ruimte en een kans te geven. Een werkplek opgeven als je voelt dat het niet meer past is spannend, kan pijnlijk zijn, zeker als je geen keuze meer voelt, maar brengt ook veel is mijn ervaring. Het maakte mij tot een veelzijdige vrouw met een enorme dosis kennis en levenservaring.
Van alle verschillende facetten van werk waar ik door de jaren heen mee te maken kreeg, heb ik dankbaar gebruik gemaakt bij de opbouw van mijn eigen onderneming en in mijn werk als ritueelbegeleider.
Als je huis je werkplek is
Sinds mijn scheiding woon ik in een jaren 60 portiekflat in een echte volksbuurt in het groen aan de rand van een historisch stadje bij de rivier. Het voelt als thuis. De CD die ik in die tijd opneem krijgt dan ook de titel ‘Thuis’. De gemoedelijkheid hier spreekt me aan. Ik maak er van alles mee, een bont geheel. Mijn buurvrouw is lange tijd prinses Irene.
De diversiteit aan mensen, aan families uit alle lagen van de bevolking, dat past bij mij, bij mijn nieuwsgierigheid en openheid. Voor mijn werk kom ik bij mensen thuis, bij heel diverse families in allerlei soorten woningen en op allerlei locaties. Met steeds weer een ander verhaal. Dat maakt mijn werk zo boeiend.
Levenswending
Loslaten en opnieuw beginnen, stapje voor stapje. Bij leven en bij dood. Zinvol om daar met een ritueel bij stil te staan, het overgangsmoment te markeren, de aandacht te geven die het verdient en samen te vieren. Ik heb er mijn werk van gemaakt en help je er graag bij.
Structuur aanbrengen in de dag
In tegenstelling tot mensen die vanwege corona voor het eerst thuiswerken, was ik al gewend om geen collega’s om mij heen te hebben, daarvoor moet ik actief op pad. Het half uur fietsen naar mijn werk heb ik lange tijd gemist. Nu wandel ik voordat ik aan mijn werk begin eerst een rondje. Zo kom ik aan mijn beweging en breng ik structuur aan in mijn dag. Al lopend in de natuur borrelt inspiratie op. In de rust van thuis, omringd door mijn boeken en voorwerpen ga ik daarna aan de slag. Met liefde aan het schrijven, bedenken en vormgeven.
Welke overgangen maakte jij in je leven en wat is jouw ideale werkplek? Leuk als je me dat laat weten!
Ik ben aangesloten bij de Landelijk Beroepsvereniging van Ritueelbegeleiders.