Bij de na-zwangerschapsgym leerden we elkaar kennen: negen vrouwen en hun baby’s, waarvan acht voor het eerst moeder werden. Die negende werd onze vraagbaak. Het begon met een koffieochtend en groeide uit van wekelijkse ontmoetingen in het eerste jaar, het samen vieren van de verjaardagen van ons kroost, tot gezellige uitjes, etentjes en weekendjes weg zonder de kinderen. Heel verschillende vrouwen die samen een hechte groep vormen. Hoe uniek is dat. Door de jaren heen deelden we lief en leed. Deze maand worden onze kinderen 31 jaar.
Stel je voor: negen vrouwen en negen baby’s samen in een woonkamer die probeerden een gesprek te voeren. Over voedingen, gebroken nachten, onflatteuze lingerie, anders dan de mooie plaatjes in tijdschriften. Soms niet te doen, maar wat hadden we veel steun aan elkaar.
Het vieren van de verjaardagen
We vierden de eerste verjaardag gezamenlijk met slingers en een taart met één kaarsje erop. De baby’s werden peutertjes en ze deden hun eerste stapjes. We volgden de vorderingen van onze kinderen nauwlettend op de voet. De vierde verjaardag vierden we met alle vaders erbij in het bos achter mijn huis. Zittend in een grote kring in het weiland picknicken, samen zingen en taart eten, spelletjes doen en natuurlijk gingen we na afloop met z’n allen op de foto.
In de daaropvolgende jaren organiseerden we leuke uitstapjes, zoals naar de Pyramide van Austerlitz of de speeltuin bij Oud-Valkeveen. Ieder jaar is er een origineel cadeautje, versierde mutsen, slingers en taart. Want dat hoort bij het vieren.
In 1999 werden de negen kinderen negen jaar en haalden we de krant met een leuk artikel met foto over de Club van negen. In de negende maand gingen we met de trein naar Amsterdam, bomenklimmen in een park. Wat een sportief en gezellig feest was dat! Onder het zingen van een ‘club-van-negen-lied’ pakte ieder kind eerst zijn 9 cadeautjes uit, waaronder een speciaal geprint T-shirt met ‘De club van negen 1990 – 1999’ erop en een puzzel met daarop de foto van ons groepsportret voor de krant.
Onze kinderen werden volwassen
Naarmate de kinderen groter werden, gingen we zonder hen op pad, weekendjes in het vakantiehuis van één van de moeders in Zeeland. Gespreksstof was er genoeg en we hadden altijd ongelooflijk veel plezier. Gaandeweg gingen de gesprekken minder over de kinderen en verschoof de aandacht meer naar onszelf, onze relatie, ons werk, onze ouders.
De jaren gingen voorbij, de intensiteit van ons contact werd minder. De kinderen gingen studeren, werken, kregen verkering. Onze baby’s van toen werden volwassen. De eerste trouwde en onlangs werd de eerste zelf vader.
Ritueel bij de dertigste verjaardag
Rond de dertigste verjaardag van onze kinderen en ons dertig-jarig jubileum kwamen de moeders weer bij elkaar. Ik had een verhaal geschreven over onze bijzondere band, wat ik voorlas. Ieder stak een kaarsje aan en deelde een herinnering en een wens voor de toekomst. Een moment van aandacht bij dit bijzondere moment. Samen onze vriendschap vieren, zoals we door de jaren heen bijzondere momenten met elkaar gevierd hebben!
De puzzel ter ere van de negende verjaardag van onze kinderen kwam ik onlangs weer tegen. Ik ben hem zelf eens gaan maken. Al puzzelend kwamen er warme herinneringen naar boven.
Sinds kort pas ik af en toe op bij de baby van een nichtje en wandel – net als 31 jaar geleden met mijn dochter – met haar door het bos. Wellicht komt ooit de tijd dat ik met mijn eigen kleinkind ga wandelen. Zo schuiven we allemaal een generatie op.
Geboorteceremonie
De geboorte van een kind en de geboortedag zijn bijzondere momenten die het waard zijn om gevierd te worden. Er bestaan allerlei rituelen bij geboorte. Zo kennen we het geboortekaartje, de ooievaar in de tuin, beschuit met muisjes voor de kraamvisite en tegenwoordig de babyshower.
Vanouds was er bij gelovigen de doop. Zelf mocht ik een keer zingen bij de doop van een kindje. Maar er zijn meer mogelijkheden om het begin van het leven onvergetelijk te maken. Dit kan in de vorm van een geboorteceremonie of welkomstceremonie enkele weken na de geboorte, waarin het kindje liefdevol ontvangen en verwelkomd wordt door familie en vrienden. Zelf plantten wij een lindeboom bij de geboorte van onze kinderen. Die zijn inmiddels aardig gegroeid.
Ik ben benieuwd of er meer moeders zijn die contact hebben gehouden met de moeders van de zwangerschapsgym. Wie heeft er een ritueel gedaan bij een geboorte? Ik vind het altijd leuk en inspirerend om deze ervaringen te delen.
Ik ben aangesloten bij de Landelijk Beroepsvereniging van Ritueelbegeleiders.