Een avondwake is het gedenken van een overledene de avond voor diens begrafenis. In de traditie van de Rooms-Katholieke Kerk is het gebruikelijk een zogeheten avondwake te houden, waarbij gebeden wordt voor het zielenheil van de overledene. Een avondwake kan zowel een strikt formeel karakter hebben als een geheel eigen invulling krijgen, en is sterk afhankelijk van de parochie.
Wanneer de moeder van een vriendin overlijdt, word ik gevraagd invulling te geven aan de avondwake. Ik ga bij de familie langs, luister naar hun verhalen en bespreek hun wensen. Thuis ga ik aan de slag met het schrijven van een woord van welkom, een In Memoriam, een slotgebed en zegenwens. Met de vrijwilligster avondwake van de betreffende kerk stem ik de verschillende onderdelen van de liturgie af zoals de lezingen en voorbeden. Ook twee kleinkinderen en twee zussen gaan spreken. Uiteraard vindt er een lichtceremonie plaats, waarbij de kleinkinderen met het licht van de Paaskaars zes kaarsen rond de kist ontsteken. De familie wil graag dat ik twee liederen zing samen met mijn gitarist. Liederen die het hart raken. Daarnaast zingt het koor van de kerk.
Het wordt een viering waarin zowel het persoonlijke als het traditionele mooi samengaan. Een passend eerbetoon en een warm afscheid van een dierbaar persoon. Een persoonlijk symbool geeft verbinding en verdieping.
Op de rouwkaart staat een foto van een witte orchidee. Ik spreek de volgende woorden: Ieder die bij haar kwam, heeft kunnen zien dat er veel orchideeën in haar huis staan. Zoals één van de dochters opmerkt, een sterke bloem. En daarmee een mooi symbool voor deze vrouw. Een orchidee staat ook symbool voor liefde en kracht, wijsheid en begrip. Als je aandachtig kijkt naar een orchidee, dan zie je hoe mooi de bloemen zijn, met hun kunstig gevormde hartje. Naast sterk was zij heel zorgzaam en lief. Een orchidee heeft niet zoveel nodig, af en toe een klein beetje water. Bloeien kan ie als de beste, tijdenlang. Ook zij had voor zichzelf niet veel nodig, zij gaf vooral veel en graag. Zij bloeide op in het zorgen voor haar man en kinderen.
Daarna wordt er gelezen uit het Boek der Spreuken: Een sterke vrouw
Aan het eind van de viering maak ik het geheel rond met de volgende woorden: Zij was een zorgzame vrouw. Sterk, als een orchidee. Wanneer u weer eens een orchidee ziet, denk dan nog eens aan haar, aan wie zij was en aan wat zij voor u betekende. Haar orchideeën zullen vast ergens een goed plekje krijgen …
(de naam van de persoon heb ik i.v.m. privacy weggelaten)
De familie is ontroerd en bedankt mij met een lief kaartje: “Heel veel dank voor alles en het moois wat je ons vandaag hebt laten horen. Uit de grond van je hart groeit altijd iets moois.” Hartegroet